Dagboek van Hester. Februari 2016: Mijn god, wat een uitdaging om te blijven zitten zonder mee te gaan in de pijn in mijn lijf welke schreeuwt dat haar rug in tweeën breekt en ze haar benen niet meer voelt…
Maar ja, iedereen zat, dus ik moest dat ook kunnen. Niet zeiken Keyzer, even doorbijten.
Mijn eerste ervaring met meditatie. Ik was alleen maar bezig te overleven. Totdat ik in een helder moment mezelf afvroeg: ”wat zegt dit over jou?”… en “waarom ben je zo hard voor jezelf en verplicht je jezelf te blijven zitten?”
Oké, boodschap helder.
Story of my life:
Aanpassen.
Doorbuffelen.
Pijn negeren.
Ook al schreeuwt mijn lijf.
Niet zeiken.
Kop in zand.
Nee zeggen, wat is dat?
Lief zijn voor jezelf, wat is dat?
Overschreeuwen.
Vluchten in verslaving.
Over_levings mechanismes gesproken…
Confronterend waar.
PijnlijkPrachtig.
Vanaf dat moment ging ik liggend mediteren.
Gewoon in mijn bed of op 2 yogamatjes op elkaar.
Ik wilde zacht. Zacht en lief. Voor mij.
En dat was het begin van VOELEN in mijn lijf.
In het begin vond ik dat echt eng. Ongemakkelijk in mijn eigen stilte. Hartkloppingen. Tintelingen. Gevoelens die mijn hoofd associeerde met een angstaanval. Het hielp mij om in eerste instantie te beginnen met begeleide meditatie. Een stem die me meenam met een rustgevend muziekje eronder.
Remember: elke dag een beetje wint het altijd van af en toe heel veel.
Ook als je heel druk bent.
JUIST als je heel druk bent.
Sla geen dag over.
Als je je hersenen een nieuw patroon aanleert lukt dat alleen door HERHALING.
CONSISTENT.
Meditatie brengt mij dagelijks meer:
Rust
Inzicht
Heling
Ruimte
Juiste ademhaling
Stromende energie
Tevredenheid
Zelfbewust zijn
Compassie voor mij en dus ook voor de ander 😉
Focus
Doelgerichtheid
Leiderschap
Je hebt maar 1 lijf.
Je hebt maar 1 leven.
Nu = Niet Uitstellen.
Al pak je maar 3 minuten per dag.
Doe je Mee_diteren?